De tol van het ouder wordende lichaam, speelt zich vooral af op het cellulaire niveau. De schade die cellen in oudere spieren opbouwen is vooral ernstig, omdat ze niet gemakkelijk regenereren en zwakker worden naarmate hun mitochondriën -die energie produceren- in kracht en aantal afnemen.
Een studie die eind 2017 in Cell Metabolism is gepubliceerd, suggereert echter dat bepaalde soorten trainingen een deel van wat de jaren met onze mitochondriën doen, ongedaan gemaakt kan worden.

Zoals iedereen weet is lichaamsbeweging goed voor mensen. Maar wetenschappers hebben verrassend weinig begrip van de cellulaire impact en hoe deze kan verschillen per activiteit en leeftijd van de sporter.
Onderzoekers van de Mayo Clinic in Rochester, hebben onlangs een experiment uitgevoerd met de cellen van 72 gezonde (vooral zittende) mannen en vrouwen die 30 of jonger of ouder dan 64 jaar waren. Nadat nulmetingen waren gemaakt voor aerobe conditie, suikerniveaus en genactiviteit en mitochondriale gezondheid in hun spiercellen, werden de vrijwilligers willekeurig toegewezen aan een bepaald oefeningsregime.

Een groep heeft verschillende keren per week krachttraining gevolgd; een andere groep deed drie keer per week een korte intervaltraining op fietsen (stilstaand:vier minuten hard trappen, drie uur rusten en dan die reeks drie keer herhalen); een derde groep fietste in een gematigd tempo gedurende een paar keer per week gedurende 30 minuten en trokken op andere dagen lichtgewichten. Een vierde groep, de controle, oefende niet.

Na 12 weken werden de laboratoriumtesten herhaald. Over het algemeen ondervond iedereen verbeteringen in fitheid en vermogen om de bloedsuikerspiegel te reguleren.
Er waren enkele niet verrassende verschillen: de toename in spiermassa en kracht was groter voor degenen die alleen met gewichten trainden, terwijl intervaltraining de grootste invloed had op het uithoudingsvermogen.
Maar meer onverwachte resultaten werden gevonden in de spiercellen. Onder de jongere proefpersonen die een intervaltraining doorliepen, waren de activiteitsniveaus veranderd in 274 genen, in vergelijking met 170 genen voor degenen die matig trainden en 74 voor de gewichtheffers. Onder de oudere cohort werkten nu bijna 400 genen anders, in vergelijking met 33 voor de gewichtheffers en slechts 19 voor de gematigde sporters.
Van veel van deze aangetaste genen, vooral in de cellen van de intervaltrainers, wordt aangenomen dat ze het vermogen van mitochondriën om energie te produceren voor spiercellen beïnvloeden; de proefpersonen die de intervaltrainingen uitvoerden, vertoonden toename in het aantal en de gezondheid van hun mitochondriën – een impact die met name bij de oudere fietsers duidelijk was.

Het lijkt erop dat de cellulaire gezondheidsafname van spieren die met ouder worden zijn geassocieerd, door oefening is “gecorrigeerd”. Vooral wanneer het intens is, zegt de auteur van het onderzoek Dr Sreekumaran Nair (prof. geneeskunde en endocrinoloog in de Mayo Clinic)

Sterker nog, de cellen van oudere mensen reageerden in zekere zin sterker op intensieve training dan de cellen van jongeren deden – wat suggereert, zegt hij, dat het nooit te laat is om te profiteren van lichaamsbeweging.

Link naar studie: http://www.cell.com/cell-metabolism/fulltext/S1550-4131(17)30099-2